Τορόχα ι Μιρέτ, Εντουάρντο

(Torroja y Miret, Μαδρίτη 1899 – 1962). Ισπανός μηχανικός. Καθηγητής της Ανώτατης Τεχνικής Σχολής Αρχιτεκτονικής και Μηχανικής της Μαδρίτης, από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του δραστηριότητας αφοσιώθηκε στη θεωρία των κατασκευών και στο οικοδομικό σχέδιο. Είναι συγγραφέας σπουδαίων πειραματικών ερευνών και έργων μεγάλου αρχιτεκτονικού και τεχνικού ενδιαφέροντος. Σημαντικότερα από τα έργα του Τ. είναι ο θόλος της αγοράς του Αλχεθίρας (1934), οι εξέδρες του ιππόδρομου της Μαδρίτης (1935), το σκεπαστό στάδιο της ίδιας πόλης (1935), η μεγάλη αψιδωτή γέφυρα του ποταμού Έσλα (1940), τα υπόστεγα των αεροδρομίων Τορεχόν και Μπαράχας (1942-45), και αυτό του Κουάτρο Βιέντος (1949). Στον ίδιο αποδίδονται επίσης ο ναός Σαν Εσπερίτ κοντά στη Βαρκελόνη (1952) και η δεξαμενή της Φεντάλα στο Μαρόκο (1956-57). Τις θεωρίες του δημοσίευσε σε σύγγραμμα που μεταφράστηκε και στα ιταλικά με τον τίτλο Η οικοδομική σύλληψη (1960). Ο ιππόδρομος της Θαρθουέλα (Μαδρίτη), έργο του αρχιτέκτονα Εντουάρντο Τορόχα α Μιρέτ, θεωρείται ένας από τους καλύτερους της Ευρώπης.